CO TO JEST ŁYSIENIE PLACKOWATE (ALOPECIA AREATA)?

Łysienie plackowate (Alopecia areata) to choroba autoimmunologiczna, która powoduje utratę włosów zarówno u dzieci, jak i u dorosłych. Często zaczyna się od kilku wyłysiałych miejsc na skórze głowy. Możliwa jest jednak utrata włosów w dowolnym miejscu na ciele. U niektórych osób zauważalna jest utrata włosów na brwiach i/lub rzęsach. Mężczyźni mogą również tracić włosy na twarzy, co powoduje powstawanie plam gołej skóry w okolicach brody.

Alopecia areata

DLACZEGO LUDZIE TRACĄ WŁOSY?

Choroba ta powoduje, że układ odpornościowy błędnie atakuje mieszki włosowe organizmu, podobnie jak zarazki. Powoduje to, że włosy w tych mieszkach wypadają i przestają rosnąć.

Alopecia areata

CZY MOJE WŁOSY ODROSNĄ?

To zależy od poszczególnych osób. Jest prawdopodobne, że włosy odrosną, ale mogą też ponownie wypaść. Ten cykl wypadania i odrastania włosów jest nieprzewidywalny. Niektóre osoby stracą włosy tylko raz i nigdy więcej ich nie stracą. Różna jest także ilość wypadających włosów. U niektórych osób pojawia się kilka łysych plam, podczas gdy inni mogą stracić większość włosów.

Kiedy włosy zaczynają odrastać, mogą mieć kolor biały lub blond i być cieńsze niż wcześniej. Jest to zwykle przejściowe. Z czasem często powraca naturalny kolor i struktura włosów.

CZY ISTNIEJĄ INNE OZNAKI I OBJAWY?

Oprócz utraty włosów, osoby cierpiące na łysienie plackowate mogą również zauważyć

  • Zmiany na paznokciach: wgłębienia, białe plamki, szorstkość, przerzedzenie, rozdwajanie się
  • swędzenie lub inny niewielki dyskomfort na skórze w miejscu, gdzie wkrótce rozpocznie się lub już się rozpoczęła utrata włosów
  • Dyskomfort w zatokach lub podrażnienie oczu w przypadku utraty brwi lub rzęs

CZY ŁYSIENIE PLACKOWATE JEST OZNAKĄ CZEGOŚ POWAŻNEGO?

Większość osób, u których rozwija się ta autoimmunologiczna choroba skóry, jest poza tym zdrowa i nie rozwijają się u nich inne choroby autoimmunologiczne.

Posiadanie jednej choroby autoimmunologicznej może jednak zwiększać ryzyko rozwoju innej, takiej jak choroby tarczycy lub bielactwo - stan, w którym pacjenci tracą pigmentację skóry. Osoby cierpiące na łysienie plackowate mogą być również bardziej narażone na wystąpienie chorób alergicznych, takich jak egzema, astma czy alergie nosowe.

Łysienie plackowate (Alopecia areata)

KTO CHORUJE NA ŁYSIENIE PLACKOWATE?

Szacuje się, że ponad 6,5 miliona osób w Stanach Zjednoczonych cierpi na łysienie plackowate. Choroba ta zwykle rozpoczyna się u dzieci i młodych dorosłych, ale może wystąpić w każdym wieku. Na łysienie plackowate chorują osoby wszystkich ras i płci. Około jedna piąta osób, które zachorowały na łysienie plackowate, ma krewnego, który cierpi na tę chorobę.

JAK DERMATOLOG ROZPOZNAJE TĘ CHOROBĘ?

Dermatolog często może zdiagnozować tę chorobę, oglądając miejsca, w których wypadają włosy. Czasami dermatolog będzie musiał usunąć kilka włosów lub wykonać biopsję łysego miejsca. Aby wykonać biopsję, dermatolog usunie część skóry i zbada ją pod mikroskopem. Dermatolog może także obejrzeć skórę głowy za pomocą dermatoskopu.

Pomoże to w uwidocznieniu uszkodzonych mieszków włosowych i potwierdzeniu diagnozy. Jeśli dermatolog podejrzewa, że u pacjenta może występować inna choroba autoimmunologiczna, konieczne może być przeprowadzenie dodatkowych badań. Istnieją trzy rodzaje łysienia, które można zdiagnozować:

  • ŁYSIENIE PLACKOWATE (ALOPECIA AREATA)

    Łysienie plackowate w dowolnym miejscu na skórze

  • ŁYSIENIE CAŁKOWITE (ALOPECIA TOTALIS)

    utrata wszystkich włosów na skórze głowy i twarzy, łącznie z brwiami i rzęsami

  • ŁYSIENIE UNIWERSALNE (ALOPECIA UNIVERSALIS)

    utrata wszystkich włosów na całym ciele (bardzo rzadka)

JAKIE LECZENIE JEST DOSTĘPNE?

Wiele osób zauważa, że ich włosy odrastają bez leczenia. Odrastanie włosów może być jednak powolne. Odrost włosów może nie być taki, jakiego oczekujesz.

Dermatolodzy mogą leczyć pacjentów dotkniętych łysieniem plackowatym. Pacjenci często otrzymują więcej niż jedną terapię naraz. Łączenie terapii często zwiększa skuteczność leczenia.

  • KORTYKOSTEROIDY

    Ten lek uspokaja układ odpornościowy, co może powstrzymać go od atakowania mieszków włosowych. Leczenie łysienia plackowatego u dorosłych dermatolog może rozpocząć od zastrzyków z kortykosteroidów wstrzykiwanych w miejsca, w których wypadają włosy. Dermatolog może także przepisać miejscowe kortykosteroidy, które można nakładać na nieosłonięte miejsca. Kortykosteroidy stosowane miejscowo są zwykle pierwszym leczeniem u dzieci z łysieniem plackowatym.Jeśli otrzymasz zastrzyki z kortykosteroidów, będziesz potrzebował kilku zastrzyków co trzy do sześciu tygodni. Jeśli są skuteczne, po około czterech tygodniach od ostatniego zastrzyku mogą pojawić się oznaki odrastania włosów. Jeśli przepisano Ci sterydy miejscowe, należy je stosować codziennie na miejsca, w których doszło do utraty włosów. Odrastanie włosów może rozpocząć się po trzech do czterech miesiącach leczenia.Badania wykazały, że połączenie kortykosteroidów miejscowych i wstrzykiwanych może być skuteczne w odrastaniu włosów.W przypadku rozległej utraty włosów dermatolog może przepisać doustne tabletki kortykosteroidów. Nie każdy pacjent z rozległą utratą włosów otrzymuje takie leczenie. Przed rozpoczęciem stosowania doustnych kortykosteroidów należy dokładnie rozważyć ryzyko i korzyści.

Łysienie plackowate rzęsek (Alopecia areata of the eyelash)

  • MINOXIDIL

    Ludzie stosują tę popularną metodę leczenia w celu odrastania włosów. Miejscowy minoksydyl jest dostępny w różnych mocach, przy czym pianka 5-procentowa jest najskuteczniejsza w łysieniu plackowatym. Jeśli jest skuteczny, oznaki wzrostu włosów można zaobserwować po około 12 tygodniach.

  • ANTRALIN

    Ta substancja podobna do smoły uspokaja układ odpornościowy. Pacjenci nakładają antralin codziennie na miejsca, w których chcą zaobserwować odrastanie włosów. Pozostawia się ją na skórze przez 15-20 minut. Pacjenci mogą przedłużyć ten czas, jeśli leczenie nie jest drażniące dla skóry. Jeśli zabieg jest skuteczny, pacjent zazwyczaj zauważa odrost włosów w leczonych miejscach w ciągu trzech do czterech miesięcy.

W przypadku rozległej utraty włosów plan leczenia może obejmować:

  • IMMUNOTERAPIĘ MIEJSCOWĄ

    Są to substancje chemiczne, takie jak ester dibutylowy kwasu skwarcowego, difencypron lub dinitrochlorobenzen, które po nałożeniu na skórę wywołują coś, co przypomina reakcję alergiczną. Skóra staje się czerwona, może puchnąć i swędzieć. Ta reakcja alergiczna powoduje, że organizm pobudza mieszki włosowe do działania, co często prowadzi do odrastania włosów. Jeśli włosy odrosną, może to potrwać do trzech miesięcy. Podobnie jak w przypadku innych miejscowych metod leczenia łysienia plackowatego, pacjenci muszą kontynuować stosowanie leku do czasu, aż choroba przestanie powodować utratę włosów.

  • LECZENIE DOUSTNE

    Twój dermatolog może zalecić leczenie doustne. Może to być metotreksat, cyklosporyna lub inne leki immunomodulujące. Leki te mogą wywoływać poważne skutki uboczne, które należy omówić z dermatologiem.

Łysienie plackowate

NA HORYZONCIE

Do nowych metod leczenia łysienia plackowatego należą inhibitory kinazy Janusa, czyli inhibitory JAK. Najnowsze badania sugerują, że leki te mogą zaburzać odpowiedź immunologiczną, która napędza łysienie plackowate. Leczenie to jest również badane pod kątem egzemy i bielactwa.

ALTERNATYWY DLA LEKÓW

Niektórzy ludzie chcą uniknąć stosowania leków. Inni mają problemy z radzeniem sobie z utratą włosów w trakcie leczenia lub gdy leczenie nie przyniosło rezultatów. Dla tych osób pomocne mogą być następujące rozwiązania:

  • WIGA, CZAPKA LUB SKARPA Okrycie głowy nie przeszkadza w odrastaniu włosów. Ta opcja może pomóc niektórym osobom czuć się bardziej komfortowo w miejscach publicznych, w pracy lub w szkole.
  • GRUPY WSPARCIA Radzenie sobie z utratą włosów może być trudne. Przyłączenie się do lokalnej grupy wsparcia może pomóc przywrócić poczucie własnej wartości. Wiele osób czuje się zainspirowanych, gdy nawiązuje kontakt z innymi. Można również śledzić działalność krajowych grup zajmujących się łysieniem plackowatym na portalach społecznościowych lub zapisać się na elektroniczny biuletyn informacyjny.